Mariël Groenen maakte samen met fotograaf Jan Stege een indrukwekkend fotoboek: ‘Mijn schaduw in het licht’. Een boek vol zwart-wit portretten en bijpassende teksten. Het boek is gebaseerd op het levensverhaal van Mariël, die in haar jeugd slachtoffer is geweest van seksueel misbruik.
Het is erg dubbel, het is moeilijk om te zeggen dat het een mooi boek is geworden, wetende wat de aanleiding en achtergrond ervan was. Op een hele mooie manier vormgegeven maar soms erg heftig en indringend. Was dat ook de intentie?
“Jan en ik wilden er mensen mee raken, laten zien wat seksueel misbruik met mensen doet, wat de gevolgen zijn. Maar het mocht ook niet te choquerend zijn, het moest toegankelijk blijven, maar mensen wel raken.”
Hoe zijn jullie te werk gegaan?
“We hebben eerst een lang gesprek gehad over het idee. Toen heb ik een samenvatting gemaakt van het verhaal wat ik wilde vertellen, waar ik beeld bij had. Ik wilde dissociatie (Red: term uit de psychologie: een periode waarin iemand vervreemd is van de realiteit) in beeld brengen, als overlevings- en beschermingsmechanisme. Het werd al snel daarna een levensloop-achtig verhaal en er kwamen beelden van kind, tiener en volwassene bij.
Jan had een moodboard gemaakt van verschillende stijlen en daaruit hebben we de uiteindelijk vorm gekozen, zwart-wit portretten in een donkere setting.
Vervolgens zijn we beelden gaan bedenken bij elke levensfase en heeft Jan daar foto’s voor gemaakt van twee andere meisjes, gebaseerd op mijn verhaal. Als laatste hebben we de foto’s van mij gemaakt. Toen alle foto’s klaar waren hebben we een selectie gemaakt, heb ik er tekst bij geschreven en hebben we iemand gevonden die de opmaak heeft gedaan.”
Wat wil je met je boek bereiken? Het is niet een fotoboek in de zin van ‘plaatjesboek’.
“Ik wil meer aandacht voor het onderwerp, meer bewustwording, dat mensen zich realiseren dat seksueel misbruik meer voorkomt dan ze denken en ook dat het bespreekbaar wordt. Dat er geluisterd wordt naar de slachtoffers, signalen eerder worden opgepakt en dat daardoor misbruik wordt voorkomen.
Ik wil het ook in mijn eigen praktijk gaan gebruiken voor herkenning bij cliënten. Niet alle cliënten of familieleden zijn lezers, dit fotoboek dan iets toegankelijker en kan aanleiding zijn om met elkaar in gesprek te gaan”.
Heb je al reactie gehad?
“Ja, en eigenlijk alleen positieve. Wat ik hoor is: mooie foto’s en tekst, met zorg samengesteld, het raakt en dapper dat je dat durft om je zo kwetsbaar op te stellen.”
Gewaagd en dapper, je geeft je letterlijk en figuurlijk bloot in het boek. En we wonen hier niet in een grote stad waar je je redelijk anoniem kunt bewegen. Heel veel mensen kennen jou. “Dat klopt, het is best onwennig soms. Maar ik wil aandacht vragen voor het onderwerp. Als je boeken publiceert kun je niet anoniem blijven. Mijn verleden is deel van mij en dat mogen mensen best weten. Het heeft me gemaakt tot wie ik nu ben en daar ben ik trots op.
Mag ik concluderen dat het een boek met een happy end is? De foto’s aan het einde zijn duidelijk luchtiger en optimistischer van toon dan aan het begin.
“Ik heb veel gedaan om mijn seksueel misbruik te verwerken en de foto’s aan het einde geven daar een beeld van. Hoopgevend, het is mogelijk om ondanks alles een mooi en fijn leven te hebben. Dat is de boodschap.”
Het boek is rechtstreeks bij Mariël te bestellen: www.wavecoaching.nl.
Ger Cremers.
