Op 2 juni 2022 was het eindelijk zover. Massaal, met ieder een eigen doel voor ogen, in eigen emotie en met een eigen verhaal, gingen we de berg op. Alpe d’HuZes 2020 werd 2022, het 15e jaar voor dit grote evenement. 2,5 jaar voorbereiding heeft nog niemand eerder gehad, wat was ik nerveus. Mijn streefbedrag van € 4.000,- werd in de week van voorbereiding in de Alpen behaald.
Op zaterdagochtend 29 mei werd ik opgehaald door teamgenoten. De spanning begon. Aangekomen in Bourg d’Oisans , een dorp aan de voet van de Alpe d;Huez, hebben we op een camping 3 stacaravans in gebruik genomen. Met 12 teamgenoten, waarvan 7 actief de berg zouden gaan beklimmen, begon de week van voorbereiden. Mijn eerste klim Col d’Ornon, op maandag, was een heftige. Zo voorbereid, maar toch niet voldoende, werd ik onderweg ziek. Spanning, verkeerd eten en drinken werden me even teveel. En dan zijn daar die teamgenoten. Alles waar het de hele week om blijkt te draaien. Eenheid, respect, saamhorigheid. Wat een ervaring. Heel veel geduld van teamgenoten en we konden door.
Dinsdag, Col de Croix de Fer, werd voor mij een te zware klim en ben ik met de lopers meegegaan, woensdag Alpe d’HuZus kijken. Dat was een evenement op zich. Vrijwilligers die voor ons klaarstaan op ‘de donderdag’, gaan dan massaal de klim een keer maken. Fietsend en wandelend. Ook uit ons eigen dorpje liepen Gijs en Myrthe mee, respect.
Omdat wij op de camping zaten vulden we zelf onze avonden op, hielden onze eigen bezinningsavond en aten gezamenlijk. Maar op de berg was dat ook allemaal georganiseerd. Guus zegt Groots, dit was Mega Groots!
Woensdag overdag nog naar een waterval geklauterd en dan komt die donderdag dichterbij. Fiets poetsen, laatste check. Verlichting, bandendruk, helm in orde maken, want we hadden oogjes op de helm gemaakt zodat we herkenbaar waren.
En dan om 2.30uur bed uit, want om 3.30uur willen we aanfietsen. 10Km naar de voet van de berg, rond 4.10uur stonden we in startvak 4.
Om 5.00uur ben ik aan het rijden. Prachtig, al die lopers, fietsers en kaarsen langs de weg. De eerste rit is een stilte rit. Dan ontwaakt Frankrijk, is er nog geen muziek, en is iedereen in eigen gedachte. Het is een pittige rit, maar ik ga in de flow mee. Jeffry, mijn teammaat is al ervaren en heeft besloten dat hij mij deze dag gaat ondersteunen. Wat een topper. In een aantal bochten rusten we uit, kijken rond, bezoeken ‘onze’ kaarsen, brengen een groet aan onze dierbaren en fietsen door. Tot voorbij bocht 7…
Midden tussen bocht 6 en 7 zie ik ze lopen, ons Judith, Rob en Birgit. Wat een verrassing! Ze hadden niet verwacht dat ik al zover zou zijn, dus hun spandoek was zelfs nog opgerold. Maar ik moest door. Bocht 1 en dan… duurt het nog lang. Van bocht 1 naar de top is zwaar, maar daar op die top was de finish en OPGEVEN IS GEEN OPTIE.
Na 2uur en 40 minuten gingen we over de finish, Jeffry en ik.
Ik heb gehuild, gelachen, heel veel gelachen deze week, vrienden gemaakt. Onbekenden gesproken, verhalen gehoord, ben mezelf tegengekomen. Alles waar ik voor ging, ik heb mijn verhaal.
In de middag ben ik met de gondel naar beneden gegaan, heb de bus gepakt en heb de rit nogmaals gemaakt. Nu deed ik er 4 uur over. Het was een ervaring die ik nooit zal vergeten en door jullie donaties heb ik uiteindelijk met een eindresultaat van € 4.200,- bij kunnen dragen aan het totaal van € 16.255.499,-
Dank aan iedereen die in mij geloofde, die me steunde en voor alle lieve berichtjes, kaartjes en al wat ik vergeten ben te benoemen.
Liefs Hellen.
