Met de Kerk, waar we ook sterk de gevolgen ondervinden van de coronaepidemie, zijn we nu inmiddels alweer in de Paastijd. Deze tijd loopt tot aan de hemelvaart van de Heer en bestaat uit een periode van veertig dagen. Tien dagen later, op de vijftigste dag, volgt dan het hoogfeest van Pinksteren.
Dit jaar vieren we dit alles zonder de actieve deelname van de gelovigen wat zelden of nooit, in de 2000 jaar lange geschiedenis die we kennen, gebeurd is. Nagenoeg dagdagelijks draagt de priester in een leeg kerkgebouw het heilig Misoffer voor de geloofsgemeenschap alleen op. Met regelmaat hoor ik van mensen hoe ze het missen om naar de kerk te kunnen gaan. Vele vrijwilligers en werkgroepen kunnen niet meer samenkomen. De koorleden missen de ontmoetingen met elkaar, de repetities en het opluisteren van de vieringen. Een voorrecht van onze tijd is wel dat we de vieringen gelukkig via de televisie en social media kunnen volgen.
Ieder ondervindt op zijn eigen manier de beperkingen die ons opgelegd worden en met zijn allen zien we uit naar andere tijden. Gelukkig zien we toch ook vele zaken die als het ware licht verspreiden. In het algemeen trekken de gezinnen meer met elkaar op. Vele mensen hebben oog voor medemensen die grote ongemakken of zelfs het verlies van dierbaren te betreuren hebben. De lente zet zich door en de lucht is zuiverder. Er is meer rust in de samenleving gekomen. Als parochie Bergeijk zamelen we, in samenwerking met de voedselbank, in alle kerken levensmiddelen in voor mensen die het met een klein budget rond moeten zien te komen.
De tijd die we doormaken kan ons mensen ook als het ware een stuk tot bezinning brengen. Wat is er nu echt van belang in mijn leven? Hoe wil ik mijn leven inrichten na de tijd van corona? Economisch gezien kunnen we enkel hopen dat de gevolgen niet te groot zullen zijn.
De Nederlandse bisschoppen hebben voor ons besloten om hoe dan ook tot en met 31 mei de lockdown te handhaven. Over wat er nadien zal volgen is nog niets bekend. Wel hopen we met velen dat iedereen weer aan de vieringen en het ontvangen van de sacramenten, met name de communie, kan deelnemen. Als pastoor kan ik ieder enkel vragen om te bidden tot de Heer dat Hij ons, de wetenschappers, de zorgverleners en de zieken nabij wil zijn met zijn engelen, heiligen en voorzienigheid. Het gelovige gebed vermag veel. Er is veel nood aan gebed en in deze meimaand verenigen we ons gebed in het bijzonder met de Moeder Gods. Zij is voorspreekster, middelares en medeverlosseres. Een bloemetje, een kaarsje, een stil moment voor haar vermag zoveel.
Ik wens ieder vreugde omwille van de verrezen Heer, veel sterkte en tevens hoop ik jullie allen spoedig terug te zien.
Pastoor Luc Buyens
